آسانسور و قوانین مربوط به آپارتمان نشینی
ممکن است واحدی مسکونی یا تجاری به دلایل مختلفی مانند مسافرت، عدم حضور ساکنین در آن واحد و به اجاره نرفتن واحد، خالی بماند. آپارتمان نشینی دارای قوانیی زیادی است که در این هنگام ساکنین آپارتمان در رابطه با پرداخت شارژ ساختمان با مشکلات و ابهاماتی مواجه می‌شوند.
طبق ماده چهارم قانون تملک آپارتمان‌ها و قوانین آسانسور، پرداخت حق شارژ ساختمان‌ها به صورت ماهانه الزامی است و استفاده و عدم استفاده از آن تأثیری بر نحوه پرداخت و یا عدم پرداخت حق شارژ آپارتمان ندارد. حق شارژ ساختمان ربطی به حضور ساکنین در ساختمان ندارد و همه موظف به پرداخت هزینه‌های قسمتهای مشترک هستند. حق شارژ وظیفه ای بر گردن تمام اهلی ساختمان است.
وظایف مدیر ساختمان در قانون آسانسور در آپارتمان نشینی
مدیر ساختمان وظیفه دارد تمام ساختمان را در مقابل خطرات احتمالی بیمه کند. سهم هر یک از واحدها از حق بیمه، بر اساس ماده ۴ قانون تملک آپارتمان‌ها، توسط مدیر و متناسب با متراژ هر واحد تعیین می‌شود. مدیر وظیفه دارد برای جمع‌آوری شارژهای ماهیانه و هزینه‌های مقطعی اقدام کند و هزینه‌های مربوط به آسانسور (هزینه تعمیرات و …) و درج شده در قانون آسانسور هم در همین دسته می‌گنجد.
از محل درآمدها یا شارژ ساختمان هزینه‌های زیر قابل پرداخت است:
- هزینه‌های برق عمومی که شامل برق آسانسور هم می‌شود
- هزینه‌های آب
- هزینه‌های تعمیرات و نگهداری که شامل هزینه تعمیرات و نگهداری آسانسور هم می‌شود
- هزینه نگهداری از باغچه و زیباسازی
- هزینه‌های مرتبط با سرایدار
- هزینه‌های مرتبط با گاز
- هزینه‌های لوازمی چون مواد شوینده، لامپ و … .
مدیر وظیفه دارد با شرکتی معتبر برای آسانسور ساختمان قرارداد منعقد کند تا تعمیرات و نگهداری از آسانسور را انجام دهند. بهتر است این قرارداد سالانه باشد.
مدیر موظف است لوازم حفظ و نگهداری آسانسور ساختمان را از محل درآمد شارژ ماهیانه تهیه کند. این لوازم شامل لوازم شوینده، لامپ و روغن برای روغنکاری آسانسور می‌شود.
جبران خسارت وارد شده به آسانسور
در صورتی که ساکنین یکی از واحدها و یا بستگانشان خسارتی به آسانسور و هر یک از اموال عمومی وارد کنند، آن واحد موظف است بر اساس تصمیمات مدیر ساختمان و قانون آسانسور در آپارتمان‌ها خسارت وارد شده را جبران کند.
تأثیر آسانسور بر افزایش قیمت واحدها آپارتمان نشینی
مسلماً هر چه امکانات یک ساختمان بیشتر باشد، قیمت آن نیز طبیعتاً بالا می‌رود؛ اما آیا این افزایش قیمت بر واحدهای همکف و یا زیرزمین و طبقه اول نیز اعمال می‌شود؟ بله اما باید توجه داشته باشید که این افزایش قیمت بیشتر بر طبقات بالاتر اعمال می‌شود و افزایش قیمت چندانی برای طبقات همکف، زیرزمین و طبقه اول ندارد
نکاتی که در خرید و نصب آسانسور باید به آنها توجه شود
آسانسورهایی را انتخاب کنید که دارای سیستم برق اضطراری هستند؛ زیرا در صورت قطعی برق و سایر مشکلات، این آسانسورها از سیستم برق اضطراری استفاده می‌کنند و افرادی را که در اتاقک گیر افتاده‌اند، به طبقه اول می‌برند و در این طبقه متوقف می‌شوند و پس از باز شدن درها، خاموش می‌شوند.
توجه داشته باشید آسانسورهایی که دارای زنگ خطر و تلفن اضطراری هستند، انتخاب بهتری برای نصب هستند.
یکی از سیستم‌های مهمی که به حفظ سلامت آسانسور در طولانی مدت کمک می‌کند، سیستم هشدار وزن اضافه است. در صورتی که آسانسور ساختمان شما به این سیستم مجهز باشد، اگر وزن اضافه‌ای وارد آسانسور شود، زنگ هشدار به صدا در می‌آید و در این صورت افراد هم نمی‌توانند تخلف کنند.
آیا دوربین برای داخل اتاقک آسانسور لازم است؟
این مورد کاملاً سلیقه‌ای است اما بهتر است اتاقک آسانسور مجهز به این سیستم باشد زیرا کنترل بسیاری از موارد راحتتر می‌شود. به وسیله این دوربین‌ها می‌توانید اعمال غیر مجازی همچون حمل بار غیرمجاز، تحمیل وزن اضافه و … را کنترل کنید و سرایدار و نگهبان می‌توانند طبق قوانین مربوط به آسانسور موارد را تذکر و گزارش دهند.
آسانسورها هر چند وقت باید بازرسی شوند؟
آسانسورها بخشی حساس از ساختمان هستند و در صورت بی‌توجهی به مشکلات و هشدارهای سیستم آسانسور، ممکن است خطرات جدی را برای ساکنین ساختمان ایجاد کنند. به همین علت بررسی دائمی وضعیت آسانسورها در آپارتمان‌ها مسئلهای ضروری است و توجه به امنیت آن بسیار مهم است. بررسی وضعیت این بخش از ساختمان‌ها باید به صورت دوره‌ای و منظم انجام شود.
مسئله نگهداری و جلوگیری از آسیب‌های این بخش از ساختمان آن قدر مهم است که در مقررات ملی ساختمان‌ها بخشی برای نگهداری و مراقبت از آسانسورها وجود دارد. در این قانون آمده است که مالکان ساختمان و نماینده قانونی آنها که می‌تواند مدیر ساختمان باشد، وظیفه دارند ماهی یک بار، همه قطعات مربوط به آسانسور را بررسی کنند.
قانون آسانسور و تعیین حق شارژ ماهیانه و آپارتمان نشینی
شارژ ماهیانه می‌تواند به روش‌های مختلفی تعیین شود. یکی از روش‌ها، روش قانونی است که در آن پرداخت شارژ برای همه یکسان است و روشی دیگر، روش قراردادی است؛ به گونه‌ای که ساکنین آپارتمان با برگزاری جلسه در رابطه با نحوه تقسیم شارژ تصمیم می‌گیرند و ممکن است در رابطه با آسانسور، حق شارژ طبقات اول و همکف را نصف کنند و قوانین خاصی را در میان خود تعیین کنند.
اگر پرداخت شارژ و هزینه‌های ساختمان به صورت کلی اخذ می‌شود، همه ساکنین موظف هستند تا این هزینه‌ها را پرداخت کنند، اما در صورتی که هزینه‌های ساختمان به صورت تفکیک شده محاسبه می‌شود، ساکنین می‌توانند در خصوص پرداخت یا عدم پرداخت برخی از موارد در مورد ساکنینی که استفاده‌ای از امکاناتی که هزینه برایشان پرداخت می‌شود، ندارند، تجدید نظر کنند.
نصب آسانسور در آپارتمان و واحدهای اختصاصی
اگر ساختمانی دارای واحدهای اختصاصی است و ساکنین واحدهای اختصاصی بخواهند آسانسور نصب کنند، با اطلاع به مدیر ساختمان می‌توانند برای نصب آسانسور در آپارتمان و واحدهای اختصاصی اقدام کنند و برای این کار نیازی به کسب رضایت سایر ساکنین و مالکین ندارند. رضایت در صورتی لازم است که اقدام آنها موجب مزاحمت برای سایرین شود.
قانون آسانسور برای ساختمان‌های قدیمی
ساختمان‌های قدیمی در برابر قانون آسانسور به دو دسته تقسیم می‌شوند:
- ساختمان‌هایی که از قبل محلی برای نصب آسانسور قرار داده‌اند
- ساختمان‌هایی که محلی برای نصب آسانسور ندارند
در ساختمان‌های گروه اول، مشکلات زیادی برای نصب آسانسور وجود ندارد و اگر هم بحثی ایجاد شود بر سر مسائل مادی و هزینه‌ها است. در صورتی که در ساختمان‌های گروه دوم مسائل اساسی‌تر است، زیرا از قبل محلی برای آسانسور تعبیه نشده است و به همین علت اگر برخی از ساکنین قصد نصب آسانسور داشته باشند، برای تعیین محل نصب باید از قسمت مشاع و یا بخشی از واحدها استفاده کنند. در این صورت ممکن است ساکنین طبقه اول و همکف برای نصب آسانسور راضی نشوند.
