روش های متداول مقاوم سازی ساختمان
مقاوم سازی ساختمان به روش هایی اطلاق می شود که از گذشته تاکنون مرسوم بوده است. در این روش با اضافه کردن برخی موارد به سازه ظرفیت سازه را بالا برده و آن را مقاوم می نماید. همچنین این شیوه باعث افزایش سختی و کاهش تغییر مکان جانبی سازه می شود.
افزایش وزن سازه، زمان بر بودن و ایجاد محدودیت های معماری از معایب این روش به حساب می آید. این روش ها شامل موارد زیر می شود:
- استفاده از ورق های کامپوزیتی
- ترمیم ترک های بتن با تزریق رزین اپوکسی
- مقاوم سازی سازه های بتنی با بکاربردن دیوار برشی
- استفاده از ژاکت بتنی و فولادی در مقاوم سازی
- ساخت ستون دوبل بست دار
- اجرای شبکه فولادی و بتنی بر روی سقف
- روش های نوین مقاوم سازی ساختمان
روش نوین در مقاوم سازی ساختمان با FRP می باشد که از نظر کارشناسان سهم زیادی در مقاوم سازی بنا ها داشته است. این فناوری استفاده از ترکیبات کامپوزیتی تقویت شده از مواد پلیمری با الیاف فایبر می باشد که به صورت میلگرد تقویت شده در ساختمان سازی کاربرد دارد. مقاومت بسیار زیاد و وزن کم آن همچنین به صرفه بودن قیمت مواد پلیمری به گونه ای از مزایای استفاده از این روش به حساب می آید. روش نوین شامل موارد زیر است:
- الیاف کربن تک جهته
- الیاف کربن دو جهته
- الیاف شیشه تک جهته
- الیاف شیشه دو جهته
ده روش از راه های مقاوم سازی ساختمان در برابر زلزله
اصول لازم برای یک طراحی لرزه ای موفق بر اساس عملکرد در سازه ای بلند به شرح زیر است:
اطمینان حاصل نمایید که روش طراحی لرزه ای بر اساس عملکرد توسط سازمان نظارت در آن منطقه مورد قبول است.
توسعه معیارهای طراحی به صورت دقیق و کامل از الزامات اساسی است به طوری که در تمام مراحل انجام کار باید بروز رسانی شود. (این قسمت با مشاهده دستورالعملهای مربوطه قابل حصول خواهد بود).
باید اطمینان حاصل شود که سازه سختی و مقاومت کافی برای قابلیت سرویس دهی و بهره برداری در مقابل باد را دارد. دقت شود که این حد پایین طراحی را مشخص می نماید.
توسعه شتاب حرکت زمین و بررسی دقیق آن توسط متخصصین. با توجه به اینکه ممکن است این کار امری زمانبر باشد برای عقب نماندن از برنامه زمانبندی طراحی می بایست این کار را تا حد امکان سریعتر انجام داد.
طراحی برای قابلیت سرویس دهی لرزه ای به منظور تعیین ابعاد المانهایی که رفتاری کنترل شونده توسط تغییر شکل دارند،
بدین معنی که ابعاد المانها را طوری تعیین نماییم که در حین زلزله تغییر شکلهایی در محدوده معیارهای پذیرش داشته باشند.انجام طراحی بر اساس ظرفیت به منظور تعیین اندازه المانهایی که رفتاری کنترل شونده توسط نیرو دارند.
کار گماشتن یک پانل بررسی کننده دقیق برای کنترل محاسبات و طراحی.
آزمودن طراحی برای اطمینان حاصل کردن از اینکه فروریزش اتفاق نمی افتد. بهتر است
در این قسمت روند طراحی به گونه ای تکرار و کنترل شود.در نهایت مستند سازی طراحی کلیدی برای موفقیت روش طراحی لرزه ای بر اساس عملکرد خواهد بود.مشخص نمودن فیوزهای لرزه ای و آماده سازی جزئیات آنها برای شکل پذیری، در واقع این قسمت مهمترین اصل است.
طراحی بر اساس عملکرد ساختمان های بلند
روش های نوین در طراحی سازه های بلند به هدف رهایی از برخی آیین نامه های تعیین شده از پیش باعث پیدایش شیوه ای نوین در ساخت و ساز به نام طراحی لرزه ای بر اساس عملکرد شده است.
به عبارتی دیگر این شیوه ایده ای تازه نبوده اما اجرا و پیاده سازی آن برای ساختمان های بلند و مرتفع مانند برج ها شیوه ای جدید می باشد. با گذشت چندین دهه از طراحی و اجرای سازه های بسیار بلند در نواحی زلزله خیز نشان می دهد که از شیوه های PBSD به جای آیین نامه هایی که آیین نامه ها را به یک قانون تبدیل کرده اند ضمن ایجاد طرحی اقتصادی و مقرون به صرفه موجب ساخت سازه ای با مقاومت بالا خواهد شد.
به طور کلی تیم طراحی PBSD سازه را در شرایط مختلف در برابر لرزش های ناشی از زمین لرزه تست می کند. این تیم طراحی از دو دهه پیش تاکنون در کشور آمریکا اجرا می شده است.
طراحی لرزه ای براساس عملکرد چگونه کار می کند؟
یکی از عوامل موثر در کاهش خطرهای ناشی از زمین لرزه چیست ؟ برای پاسخ به این سوال در ادامه با ما همراه باشید. همانگونه که عنوان کردیم این طرح را برای بالا بردن حداکثری مقاومت ساختمان در برابر لرزش های ناشی از زمین لرزه طراحی کرده اند.
براساس این طرح دوره بازگشت برای تعیین شدت زلزله و انتخاب سطوح عملکرد مورد نظر برای انواع شدت زمین لرزه، ارزیابی مقاومت کلی ساختمان براساس مواردی که نشان دهنده سطح عملکرد مورد نظر در این طرح دارد.
طراحی میزان مقاومت ساختمان طبق مدل ریاضی و تخمین نتایج تست سازه ای مثل تغییر شکل سازه در برابر معیارهای شکل پذیر، مقدار نیروی مورد تقاضا در موارد غیر شکل پذیر و… برای انواع سطوح زمین لرزه و… از مواردی می باشند که در این طراحی مورد بررسی قرار می گیرند.
طراحی طبق عملکرد ساختمان های بلند در برابر ساختمان های کوتاه و متوسط
مدهای بالا در سازه های مرتفع به میزان زیادی با لرزه های زمین تحریک خواهند شد ولی سازه های کوتاه یا متوسط تنها در مدهای اصلی تحریک شده و به لرزه می افتد.
دریفت درون طبقه ای در سازه های بلند به دو دلیل عمده اتفاق می افتد. اول به دلیل جابجایی جسم صلب و دلیل دوم به دلیل شکل برشی می باشد. در حالیکه تغییر شکل برشی دلیل اصلی دریفت درون طبقه ای در ساختمان های کوتاه تا متوسط است.
این نکته را باید عرض کنیم که آیین نامه های سنتی تنها در صورتیکه روش های طراحی براساس عملکرد از اصول تایید شده مکانیک تبعیت کند و یا مورد آزمایش قرار بگیرد.
